PRZYJAŹŃ
Przyjaciel, gdy trzeba – milczy
ujęty powagą chwili,
patrzy w niebo
i życie ci umili.
Cenię przyjaciela jak światło,
które rankiem spływa
i wierzę, choć to nie łatwo,
że i w smutku radość bywa.
I łza bywa przyjacielem,
i śmierć, i rozstanie,
i życie, co serca ośmiela
i na zawsze życiem zostanie.
Lubię przyjaciela na drodze,
nawet czarnego kota...
oczywiście błądzę,
bo ten zawsze coś namota.